کد مطلب:49344 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

مضمون آية مسئولون چه ميباشد؟

در آيه 24 سورة صافات دربارة ظالمان ميخوانيم كه در قيامت به فرشتگان عذاب ، خطاب ميشود «آنها (ظالمان) را متوقّف سازيد كه بايد بازپرسي شوند» «وَقِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَسْئُولونَ»

در اينكه آنها از چه چيز سؤال ميشوند در ميان مفسّران گفتگو است ، بعضي گفتهاند از بدعتهايي كه گذاردهاند، بعضي ديگر گفتهاند از اعمال زشت و خطاهايشان ، و بعضي افزودهاند از توحيد و «لااِلهَ اِلاّ اللهُ». (مجمع البيان 7/441)

مانعي ندارد كه همة اينها در مفهوم آيه جمع باشد.

ولي در روايات متعدّدي وارد شده است كه منظور سؤال از ولايت علي بن ابيطالب (ع) است.

اين روايات در منابع معروف اسلامي آمده است.

از جمله در «شواهد التّنزيل»، به دو طريق از ابوسعيد خدري از پيغمبر اكرم (ص) نقل ميكند كه در تفسير اين آيه فرمود «عَنْ وَلايَهِ عَلِيِّ بْنِ اَبي طالِبٍ» [از ولايت علي بن ابيطالب سؤال ميكنند]. (شواهد التّنزيل 2/106 و 107)

و در حديث ديگري از «سعيدبن جبير» از ابن عباس نقل مي‎كند كه

پيغمبر اكرم(ص) فرمود «اِذا كانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ أُوقَفُ اَنَا وَ عَلِيُّ عَلَي الصِّراطِ فَما يَمُرُّ بِنا اَحَدُ اِلاّ سَئَلْناهُ عَنْ وَلايَةٍ عَلِيٍّ ، فَمَنْ كانَتْ مَعَهُ ، وَاِلاّ اَلْقَيْناهُ في النّارِ ! وَ ذلِكَ قُوْلُهُ وَ قِفُوْهُمْ اِنِّهُمْ مَسْئُوْلُونَ»

[هنگامي كه روز قيامت ميشود، من و علي(ع) بر صراط متوقّف ميشويم هر كس از كنار ما ميگذرد، از ولايت علي(ع) از او سؤال ميكنيم ، هر كس داشته باشد (از صراط ميگذرد) والاّ او را در آتش ميافكنيم!] و اين است معني آيه «وَقِفُوْهُمْ اِنِّهُمْ مَسْئُوْلُون» . (شواهد التّنزيل 2/106 و 107،ح 788).

به هر حال مفهوم اين احاديث و همچنين آية مزبور اين نيست كه در روز قيامت تنها از ولايت «علي بن ابيطالب» (ع) سؤال ميشود، چرا كه روز قيامت روز سؤال از همة كارها، و همة نعمتها ، و همة مسئوليتها است ، منظور اين است يكي از مهمترين اموري كه از آن سؤال ميشود ولايت اين بزرگورا است ، و بيشك ولايت در اينجا به معني يك دوستي ساده و معمولي كه هر فرد با ايمان بايد نسبت به ديگران داشته باشد نيست ، چرا كه اين امر يكي از فروع عادي دين است ، بلكه منظور چيزي فراتر از اين مسأله ميباشد، چيزي كه در رديف مهمترين اركان اسلام و پايههاي دين ميباشد.

---

پيام قرآن ج 9

حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران